ยังไม่มีแท็ก
ขั้นของริวจิสมัยเรียนคณะแพทย์ฯ
ไมตวัดสายตาชื่งหลบต่าอยู่ เงยขึ้นมอง
“คุณชื่ออันโดหรีอคะ”
“ครับ ใช่แล้ว”
ไมเพ่งมองหนาอันโต ดวงตาแฝงแววเป็นมิตร จากนั้นก้มศีรษะให้ล้วย สีหห้าเหมีอนไล้พบคนเคยรู้จัก “ฝากล้วยนะคะ”
อันโตตีความการเปลี่ยนแปลงทางสีหห้าของไมว่า เธอคงอุ่นใจขึ้น เมื่อ พบว่าอดีตเพื่อนคนรักเป็นคนผ่าขันสูตรคพเขา และคงดำเนินการ ชุดโซฟา อย์างระมัดระวัง ทะนุถนอม อันที่จรีงจะเป็นเพื่อนหรีอไม่ วิธีการผ่าของอันโตก็ไม่ต่างกันหรอก
“ขอโทษครับคุณทาคาโนะ กรุณาเล่าเหตุการณ์ตอนพบศพให้คุณหมอ ฟังอีกครั้งไต่ไหม”นายตำรวจแทรกขึ้นมา ดูท่าคงไม่อยากเสียเวลาขัองแวะกับการตาย ผิดธรรมขาตีชื่งไม่มิรูปเล้าเป็นคดีนานนัก จึงขิงตัดบทไม่ให้เกิดการสนทนารำลึก ความหลังเกี่ยวกับผู้ตาย ที่อุตส่าห์ไห้ทาคาโนะ ไมผู้พบคพคนแรกมาล้วยในวันนี้ ก็เพราะอยากให้เล่าเหตุการณ์ ชุดโซฟา โฮมโปร ช่วงก่อนและหลัง 21.50 น. แก่อัน,โดผูรับผิด'ขอบ การผ่าศพฟังโดยตรง เพี่อการรู้สภาพการณ์ขัดเจนจะช่วยให้ระบุสาเหตุการเสีย ชีวิตไล้
ไมเริ่มเล่าเรื่องเหมิอนที่อธีบายให้ตำรวจฟังศีนก่อน ให้อันโตฟังอีกครั้ง ล้วยนาเสียงเคร้าสลด
“โทรตัพท์ตังขึ้นตอนดีฉันอาบนาเสร็จแล้วกำลังไดรํเป่าผมให้แห้งอยู่ ดิฉัน ดูนาฟักาเป็นนิสัยค่ะ ก้าดูเวลาดอนมีโทรศัพท์เข้าจะคาดเดาไล้ค่ะว่า ใครโทรฯมา แต่ ชุดโซฟา index ส่วนใหญ่ดิฉันจะเป็นฝ่ายโทรฯไปหา ห้อยครั้งที่อาจารย์ทาคายามะจะโทรฯมา และก้าเป็นอาจารย์ ก็ห้อยมากที่อาจารย์จะโทรฯมาหลังสามทุ่ม เดิมดิฉันจึงไม่ นึกว่าจะเป็นอาจารย์
“ดิฉันแค่ตอบว่า ‘ค่ะ’ ยกหูฟังขึ้นอึดใจหนี้งก็ไต่ยินเสียงแผดร้องตังลอย มา ดอนแรกนึกว่าเป็นโทรศัพท์วิตถาร ตกใจเลยผละหูจากโทรศัพท์ เสียงแผด ร้องนั้นค่อย า กลายเป็นเสียงครวญคราง ก่อนจะขาดหายไป...แล้วจึงเงียบสงัดชนิดที่ในโลกนี่11ม่น่าจะเป็นได้ ดิฉันแนบหูกับโทรศัพท์อีกครั้งอย่างหวาด ๆ เงี่ยฟัง บรรยากาคฟากโน้น จู่ ๆ ภาพใบหน้าของอาจารย์ ชุดโซฟารับแขก index ทาคายามะก็ผุดขึ้นในสมองราว กับสายฟัาแลบ เสียงแผดร้องนั้นฟังคุ้นเคยคล้ายเสียงอาจารย์ ดิฉันจึงวางสาย แล้วลองหมุนเบอร้น้องอาจารย์ แต่สายไม่ว่าง ถีงแนใจว่าคนที่โทรฯมาคีออาจารย์ และดูเหมือนจะเกิดเรื่องร้ายขึ้นกับอาจารย์เสียแล้ว’,
“คุณไม่ได้พูดอะไรทางโทรศัพท์กับริวจึเลยหรีอ” ฉันโดถาม ไมส่ายหน้าเงียบ ๆ
“เปล่าค่ะ แค่ไดิยนเสียงแผดร้องเท่านั้น”
ฉันโดเขียนบางอย่างลงบนกระดาษแล้วถามต่อ “หลังจากนั้นล่ะครับ?”
“ดิฉันขึ้นรถไฟใช้เวลาประมาณ โซฟา koncept หนี่งชั่วโมง เดินทางไปอพาร์ตเมนต์ของ อาจารย์ พอเช้าไปไนน้อง...ผ่านน้องครัวลึกเช้าไปตรงเตียงในน้องนอน...” “กุญแจน้องล่ะ?”